بتن از زمان رومیان و شاید قبل از آن نیز مورد استفاده بشر بوده است. بتن سبک وزن توسط رومیان برای ساختن سقف کالیزوم استفاده شد. برای بشر پیشرفت هایی که در بتن سبک وزن حاصل شده به بیست سال اخیر باز می گردد. سیمان رومیان(رونسانس) با آنچه که امروزه استفاده می کنیم متفاوت بود.

بتن خوب، مقاوم و با استحکام طولانی مدت زمانی ساخته شد که زغال سنگ و سیمان انواع سنگ در دسترس قرار گرفت سیمان پورتلند از سوختن آهک دانه ریز و یا رگه سفید همراه با خاک رس حاصل می شود. این اختراع در سال 1824 به ثبت رسید ولی تا اوایل قرن جاری عمومیت استفاده شده است. بدین ترتیب تکنولوژی بتن وارد عصر جدیدی گردید. استفاده از بتن به دو ویژگی ناشی از آن یعنی استحکام آهک بندرت به اندازه سیمان است. که بر درجه حرارت عمومی و ظرف چند روز مقاوم می شود.

تکنولوژی بتن بستگی به ساخت بتن ارزان و مقاوم مرتبط است، لذا نتیجه می گیریم ترکیب مناسب سیمان و آب و طی مراحل دقیق آن است که باعث حصول نتیجه مناسب می شود قانون آبراهام از قدیمی ترین قوانین تکنولوژی بتن ریزی است که به معنی نسبت معکوس سیمان آب بتن، با استحکام آن است، بنابراین باید میزان شن و ماسه، بویژه ماسه نرم بتن را که آب زیاد جذب می کند را کاهش داد تا استحکام آن بیشتر شود. این مسئله با فرض تعدادی X کیسه کیلو گرمی سیمان با Y کیلوگرم سنگ و همان مقدار آب و مقداربیشتری شن و ماسه ثابت کرد. اگر از ماسه استفاده نکنیم، بتن حامل سفت، متخلخل و فاقد استحکام است و اگر هم شن خیلی درشت باشد چنین می شود.

بنابراین هر گروه از شن ها در مخلوط صحیح نباید بدون دلیل قابل قبول دستخوش تغییر شود و این مسئله در مورد آب مهمتر است. هرگونه آب برای ساختن بتن مناسب است و حتی آبهای شفاف دریاها و رودخانه ها نیز قابل استفاده اند ولی باید از ورود گل رس به بتن اجتناب ورزید. در مورد سیمان تازه، مجوز سازنده آن از نظر کشش و استحکام باید بررسی شود. در مورد سیمان کهنه نیز باید تحت آزمایش قرار گیرد.

نوشته شده در پنج شنبه 89/6/25ساعت 1:28 صبح توسط مهندس محمد عباسی نظرات ( ) |