خدای من!
خواندمت پاسخم گفتی،از تو خواستم عطایم کردی،
به سوی تو آمدم آغوش رحمت گشودی،به تو تکیه کردم نجاتم دادی،
به تو پناه آوردم حمایتم کردی،
خدایا!از خیمه گاه رحمتت بیرونمان مکن،از آستان مهرت نومیدمان مساز،
آرزوها و انتظاراتمان را به حرمان مکشان، از درگاه خویشت مار را مران،
ای خدای مهربان!
بر من روزی حلالت راوسعت بخش، و جسم و دینم را سلامت بدار،
و خوف و وحشتم را به آرامش و انست مبدل کن،و از آتش جهنم رهایم ساز،
خدای من! تو چقدر به من نزدیکی با این همه فاصله ای که من از تو گرفته ام،
تو اینقدر دلسوز منی!
خدایا ! تو کی نبودی که بودنت دلیل بخواهد؟
تو کی غایب بودی که حضورت نشانه بخواهد؟
تو کی پنهان بوده ای که ظهورت محتاج آیه باشد؟
ک.ر باد ان چشمی که تو را ناظر خود نبیند،
بسته باد پنجره  ای که رو به آفتاب ظهور تو گشوده نشود،
خدای من! چگونه نومید باشم در حالی که تو امید منی؟
چگونه سستی بگیرم در حالی که تو تکیه گاه منی؟
اگر انچه از تو خواسته ام عنایت فرمائی، محرومیت از غیر از آن زیان ندارد.
و اگر عطا نکنی هر چه عطا جز ان منفعت ندارد.
یا رب! یا رب! یا رب!

نوشته شده در دوشنبه 89/8/24ساعت 11:7 عصر توسط مهندس محمد عباسی نظرات ( ) |